Tagarchief: Plantenkennis

Weerbarstig optimistisch

Ik vind het soms niet te geloven. Het is buiten voor het eerst in 100 jaar eerder elfstedenweer dan voorjaar ondanks dat maart de kalender al bijna heeft verlaten. De winter wil het land maar niet verlaten. Vanochtend stond ik me in Schaijk in te schrijven voor een fietstoertocht van 100 kilometer terwijl het buiten vroor en de wind ons met kracht 7 om de oren sloeg. Ik heb me aan de eerste kilometers gewaagd, ik was nog net niet de enige, maar verder dan de helft ben ik uiteindelijk niet gekomen. De wind benam me de adem en mijn voeten voelden na 20 kilometer aan als hompen ijs waar iemand met een ijsprikker op in stond te hakken.

Ondanks vorst en kou; blijven groeien!

Ik vraag niet om medelijden hoor, want uiteindelijk doe ik me dit zelf aan. En getuige het feit dat ik al mijn vingers nog heb en nu op een lekker verwarmde zolderkamer dit artikeltje aan het schrijven ben is medelijden ook helemaal niet op zijn plaats. Maar verbazing Lees verder →

Nog net gered

Een reactie plaatsen

Als ik nu in mijn eigen tuin rondkijk moet ik constateren dat de herfst behoorlijk begint toe te slaan. De planten staan er zo langzamerhand (althans voor een groot deel) wat droevig bij te kijken. En dat geldt helemaal als er net weer zo’n pittige regenbui over uitgestort is. Tegelijkertijd zijn er planten die juist nu op hun mooist zijn of in ieder geval juist nu het meest opvallen.

Eén van de dingen die ik in mijn tuin heb gedaan is het aanplanten van palen met metalen roosters ertussen waarin ik klimrozen omhoog laat groeien. Ze doen dienst als Lees verder →

Blije mensen!

Een reactie plaatsen

Afgelopen week kreeg ik een telefoontje van de hovenier waar ik regelmatig mee samenwerk. Een vakman en iemand die ik in alle vertrouwen mijn ontwerpen laat aanleggen. Weet ik zeker dat het aangelegd wordt zoals ook de bedoeling is en dat het ook lange tijd mooi blijft. Maar deze week zat hij even met zijn handen in het haar in plaats van in de grond. Hij had een tuin aangenomen om te verbouwen en op te knappen, maar die mensen wilden niet zozeer een geheel nieuw ontwerp maar wel andere beplanting. De struiken in de tuin groeiden tot in de hemel, namen veel te veel ruimte in beslag en zorgden er op die manier voor dat de tuin heel klein en donker leek. Of hij ook een beplantingsplannetje kon maken, vroegen die mensen hem. En in zijn argeloosheid Lees verder →

Geen siergrassen!

1 reactie

Volgens mijn klant staat het grondwater hier vrij hoog. “En de afwatering is ook niet al te best. Er lag hieronder een pracht van een ondoordringbare laag. Afgelopen voorjaar heb ik hier drainage moeten laten aanleggen, de planten rotten onder mijn ogen weg! Oh, ja en grassen kan ik absoluut niet gebruiken in de tuin, want daar ben ik hyperallergisch voor.”

Daar sta je dan met je goede gedrag en vooral je voorliefde voor de najaarstuin compleet met siergrassen. Ik kan er niets aan doen, maar ik prijs o.a. Piet Oudolf en Henk Gerritsen dat ze ooit de knuppel in het hoenderhok hebben gegooid en een dikke dertig jaar geleden begonnen te pleiten voor borders met een meer natuurlijke uitstraling. En vervolgens op zoek zijn gegaan naar planten die daarbij passen. Het fraaie is dat mijn klant de plaatjes die ik liet zien van allerlei natuurlijke borders wel prachtig vond. Ik mag voor haar de voortuin ontwerpen Lees verder →

Late zomerweelde

Een reactie plaatsen

Natuurlijk roep je als ontwerper altijd dat je uniek bent. Uniek in je ideeën, uniek in je beplantingen uniek in het aanpassen aan de wensen van je klant, uniek in…..noem het maar op. Tenslotte moet je jezelf bestaansrecht geven nietwaar? Afgelopen vrijdag heb ik me zelf nog aan dit fenomeen schuldig gemaakt tijdens een presentatie op een netwerkbijeenkomst van collega ondernemers. Daar heb ik aan de hand van de begrippen ruimte en tijd aangegeven hoe Tuynplan (sorry dat ben ik dus) met behulp van die begrippen het verhaal in een tuin, een park of op een plein aanbrengt. En vergis u niet, ik ben ook echt overtuigd van het feit dat ik daar behoorlijk uniek in ben. Niet dàt ik met die begrippen werk, maar de manier waarop ik ermee werk.